Στον Κούκο το 1977 |
Σπηλιά του Καρούζου |
Βράχια πάνω από το Αλωνάκι |
Του ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΠΙΤΣΟΥ
Με την επιστολή μου αυτή θέλω ν'αναφερθώ σε ένα θέμα που έχει ξεχαστεί από τις αρμόδιες αρχές του τόπου μας και πιστεύω ότι είναι καιρός πλέον να αντιμετωπισθεί και να δρομολογηθεί η λύση του.
Είναι το πρόβλημα των
τόσο όμορφων μονοπατιών του
Κούκου που έχουν καταστεί
αδιάβατα.
Ο λόφος του
Κούκου δεν αποτελεί μόνο πηγή
ζωής για το χωριό μας, αλλά ήταν και είναι στενά συνδεδεμένος με αυτή.
Το όνομα του
Κούκου μάλλον οφείλεται στους
πολλούς κούκους που έρχονται σε αυτόν κάθε άνοιξη, και που με το δισύλλαβο κελάηδισμά τους, ακούγονται χαρμόσυνα σε όλο το χωριό.
Είχα την τύχη να μεγαλώσω στις παρυφές του, να περπατήσω στα μονοπάτια του, να αναζητήσω τα μυστικά του, να παίξω σε αυτόν όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου . Όμορφες αναμνήσεις με χίλια καμώματα που γεμίζανε την παιδική μας ψυχή.