Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Ξαναχτυπούν οι ''Κουδουνουραίοι'' του Διστόμου - Επιστημονική έρευνα γιά το Αρχαιοελληνικό αυτό κατάλοιπο


Ξαναχτυπούν οι ''Κουδουνουραίοι'' του Διστόμου, παρά το τσουχτερό κρύο και τα χιόνια.
Ένα Διονυσιακό αρχαιοελληνικό κατάλοιπο που μαρτυρά την αδιάλειπτη κατοίκηση του Διστόμου από το 3500 πχ, μέχρι σήμερα.
Άλλωστε αυτό το έθιμο, απαντάται μόνο στον Δίστομο στην Στερεά Ελλάδα, και στην Άμφισσα με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις.
Έχει βρεθεί άλλωστε επιγραφή στο Κωρύκειο Άνδρο του Παρνασσού, που ήταν λατρευτικός τόπος προς τιμή του Διονύσου, γραμμένη από τον ''Εύστρατο τον Αμβρόσσιο'', έναν Αρχαίο Διστομίτη.
Δείτε μία επιστημονική έρευνα του Voodoo Child που λέει για το έθιμο αυτό
ΠΗΓΗ: http://flefalo4.blogspot.com/2009/06/voodoo-child.html

Οι τραγόμορφοι κουδουναραίοι του Διστόμου Βοιωτίας
του ''Voodoo Child''

Όποιος έχει τύχει να βρεθεί στο Δίστομο της Βοιωτίας κατά την περίοδο της αποκριάς είναι σίγουρο ότι έχει καταστεί κοινωνός μιας απόκρυφης αλήθειας. Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κάθε χρόνο σε αυτή την περιοχή της Ελλάδος, τα συμβατικά όρια της πραγματικότητας καταρρέουν και οι μαγικές πύλες των βασιλείων της φαντασίας ανοίγουν διάπλατα, υποδεχόμενες σε ένα μυθικό περιβάλλον μια ολόκληρη κοινότητα. Πρόκειται για μια μεταφυσική εμπειρία, για μια μέθεξη της συλλογικής κοινοτικής ψυχής στο πνεύμα της ζώσας φύσης, που έχει ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική μετάβαση της πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον όμοιο με αυτά που μας παρουσιάζουν τα πιο βαθυστόχαστα και ενορατικά έργα της λογοτεχνίας του φανταστικού.

Κέντρο βάρους αυτού του βασιλείου της φαντασίας αποτελεί η εμφάνιση των «κουδουναραίων». Καθ’ όλη τη διάρκεια της αποκριάς τραγόμορφα ανθρωποειδή όντα που φορούν κουδούνια στη μέση ξεχύνονται στα σοκάκια και στις γειτονιές, εκπέμποντας έναν χαρμόσυνο, διονυσιακό ενθουσιασμό. Και τότε ο άχρωμος κόσμος της καθημερινότητας κλονίζεται συθέμελα, οι στενοί ορίζοντες αντίληψης του νεωτερικού ανθρώπου διευρύνονται, η αντικειμενικότητα αποκτά ένα μυθικό υπόβαθρο και οι άνθρωποι ζουν σε ένα περιβάλλον όπου η φαντασία αποτελεί την απόλυτη δύναμη αντίληψης της πραγματικότητας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πουθενά αλλού στην Νότια Ελλάδα, με εξαίρεση ίσως κάποια νησιά, δεν συναντάμε τους Τραγόμορφους Κουδουναραίους με τις προβιές, να τριγυρίζουν τα στενά και τα σοκάκια των χωριών, χτυπώντας τα κουδούνια τους και τραγουδώντας τα σατυρικά τους τραγούδια. Ωστόσο, παρόμοια πλάσματα συναντάμε στη Θράκη και σε μερικά χωριά της Μακεδονίας. Θεωρείται πιθανό, οι κουδουναραίοι να έφτασαν στο Δίστομο από κάποια Θρακικά φύλα, που εγκαταστάθηκαν στον χώρο και συνέχισαν τις Ορφικές Μυσταγωγίες. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ξεπήδησαν από αυτόχθονα τελετουργικά των αρχαίων Αμβρυσσέων1, που μαζί με τους Κώρυκες οργάνωναν πάνω από τους Δελφούς βακχικές λατρείες προς τιμήν του θεού Πάνα. Τέτοιες ενδείξεις υπάρχουν στο Κωρύκειο άντρο, το οποίο βρίσκεται στον Παρνασσό. Εν τέλει, εκείνο που μπορεί να ειπωθεί με κάποια σιγουριά είναι ότι περιπλανώμενοι άνθρωποι από το Δίστομο, οι οποίοι “είδαν αστέα και νόον έγνωσαν”, ανακάλυψαν μυστικές διόδους που οδηγούν στον ιερό βωμό όπου καίει η άσβεστη φλόγα της ζωής του Κόσμου, τις οποίες και άνοιξαν κατά την συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου για να καλέσουν τις θορυβώδεις ορδές των κουδουναραίων. Ο τρόπος για να βρεθούν αυτές οι μυστικές δίοδοι μεταδόθηκε από κύρη σε γιο και έφτασε ως τις μέρες μας. Κανένας χάρτης δεν οδηγεί στις πύλες αυτές και τα πεδία τους είναι ομιχλώδη. Γιατί βρίσκονται στο βαθύτερο επίπεδο της ψυχής του καθενός μας. Γι’ αυτό η πορεία προς αυτές είναι μια πορεία μύησης, ένα πρωτογενές βίωμα.

Τα κουδούνια που ζώνουν οι κουδουναραίοι γύρω από τη μέση είναι διαφόρων ειδών και σχημάτων (κόμπορες, κουδούνες, κύπρια, πάφλα), και πέφτουν πάνω από τις προβιές ζώων (κατσικιών η κριαριών). Στο χέρι κρατούν ραβδί που στην κορυφή του είναι δεμένο ένα κλωνάρι ελιάς, απομεινάρι του αρχαίου θυρσού και συμβολισμός της πλούσιας καρποφορίας, ενώ τα πρόσωπα καλύπτονται από ζωώδες δέρμα ή από στάχτη. Κάπου εκεί ο παλιός επιδερμικός εαυτός, ο δεσμευμένος στα στεγανά της νεωτερικότητας, μεταρσιώνεται βουτώντας προς τα έσω. Αναγεννημένος, πλέον, αισθάνεται μια αρχέγονη δύναμη που φαντάζει ακατανίκητη, να τον πλημμυρίζει και να τον καθοδηγεί...

Οι κουδουναραίοι εμφανίζονται αρχικά στο νεκροταφείο του χωριού για να σημάνουν με τα κουδουνίσματά τους πρώτα εκεί το χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης της φύσης. Μετά, κι ενώ τα κουδούνια βροντούν ακατάπαυστα αντηχώντας την πανήχεια ελπίδα του ανθοφόρου οργασμού σωμάτων, πνευμάτων και ψυχών, εξορμούν σε όλο το χωρίο τραγουδώντας “Καλώς τη την Σαρακοστή με σκόρδα με μαρούλια, Καλώς τα και τα ξώλαμπρα με γέλια και τραγούδια”, πειράζοντας τους περαστικούς και κάνοντας στάσεις σε σπίτια, όπου οι κάτοικοι τους κερνούν και τραγουδούν μαζί τους... Αυτό γίνεται κάθε μέρα ως και την Καθαρά Δευτέρα.

Οι κουδουναραίοι διαλαλούν την έγερση των υπνωτισμένων δυνάμεων της Άνοιξης μέσα από το βαρύ χειμώνα, το ξύπνημα των ζωογόνων και καρποφόρων ιδιοτήτων της γης και της ζωής. Υμνούν και λατρεύουν το χλόισμα του σταριού, το ροδάμισμα του πουρναριού, το μπουμπούκιασμα των δέντρων, το φούσκωμα κάθε φλέβας της ζωής. Βοηθούν τον άνθρωπο να σκίσει όλα τα προσωπεία και τις μάσκες, να ντυθεί σφαιρικά και χοϊκά την όψη του για να φέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της “φιλότητας” του Εμπεδοκλή μέσα από το γόνιμο “νείκος” των στοιχείων της δημιουργίας.

Η εισβολή των κουδουναραίων στα πλαίσια της πραγματικότητας κλονίζει τις βεβαιότητες του εργαλειακού ορθολογικού νου, πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα ως παρατηρητές να σταθούμε σ’ ένα ύψωμα απ’ όπου μπορούμε να εποπτεύσουμε τον αδιάκοπο αγώνα του νεωτερικού ανθρώπου, που από τη μια ο ίδιος είναι ως οντότητα μέρος της φύσης και από την άλλη αποτελεί το δημιουργό ενός πολιτισμού, ο οποίος είναι μεν δικός του αλλά, εν πολλοίς, βρίσκεται έξω από την φύση του. Τα σατυρικά τραγούδια των κουδουναραίων, που για τον μη μυημένο θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως “αισχρά” και “πρόστυχα, εκφράζουν πέρα έως πέρα τη λυτρωτική και καθαρτήρια δύναμη του διονυσιακού πνεύματος, καθώς επίσης και τη μέθεξη στα μύχια αινίγματα της φύσης, που συμπίπτουν με τα αινίγματα της ανθρώπινης ψυχής. Ο ήχος των κουδουνιών, που πανηγυρικά γλαφίζουν στη δύση του χειμώνα, προαναγγέλλει την Ανάσταση του Ορφέα- του Άδωνη- του Χριστού, τη γονιμοποίηση του Σπόρου της Νέας Ζωής, την αναγέννηση των ορμών και των φωτεινών ροών της φύσης, την αποτίναξη της απελπισίας του νεωτερικού ανθρώπου, τον συντονισμό των ρυθμών της ανθρώπινης ζωής με την αρμονία του Κόσμου μέσω της καταστροφής των αποστεωμένων κοινωνικών συμβάσεων, την απελευθέρωση όλων των ενεργειακών πηγών του κόσμου σε μια νέα ανώτερη και πιο άπειρη ζωηπλασία, σε μιαν ερωτική και παλίντονη αρμονία.

Εισπνέοντας τον μεθυστικό αέρα της μαγικής γης του Διστόμου ακούω τους ψιθύρους των πνευμάτων της γης, νιώθω τους παλμούς της ζώσας φύσης να δονούν απαλά το υγρό έδαφος, βλέπω τα τραγόμορφα μυθικά όντα να απλώνουν ένα πέπλο αρχέγονης ζωτικότητας στην ατμόσφαιρα και κοιτάζω στα βάθη του χρυσού ορίζοντα αιωρούμενα γράμματα, που υλοποιούνται μέσα από τους κυματισμούς μιας γαλανής φλόγας, να σχηματίζουν μια φράση που μου είχε πει κάποτε ένας παλιός φίλος: «Καμιά δεοντολογία δεν μπορεί με τα άκαμπτα σχήματά της να αποτυπώσει τη νομοτέλεια της ρέουσας ζωής. Μόνο η φαντασία το μπορεί (2)».


Υποσημειώσεις1) Η Αμβρυσσός (ή Αμφρυσσός ή Αμβροσσώς) σύμφωνα με τις πληροφορίες που αντλούμε από το έργο του Παυσανία είναι η αρχαία πόλη στην περιοχή της οποίας είναι χτισμένο το σημερινό Δίστομο.
2) Παράφραση από ένα χωρίο του δοκιμίου του Βίλχελμ Ντίλταϋ που φέρει τον τίτλο «Νοβάλις» και αφορά τον σπουδαίο αυτό λογοτέχνη. Η μετάφραση είναι ακριβής, εκτός από την λέξη «φαντασία», που συναντάμε στη δεύτερη φράση. Στο πρωτότυπο κείμενο η λέξη που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι η «Ποίηση».


Voodoo Child
Γραμματέας της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ
Φοιτητής του Ε. Κ. Πανεπιστημίου Αθηνών
Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης


Κάντε κλικ εδώ να δείτε το προηγούμενο άρθρο, καθώς και εδώ παρεμφερές με σχετικό βίντεο.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Φωτογραφικό άλμπουμ 9 - Εικόνες του παρελθόντος από το Δίστομο
















Συνεχίζεται η ανάδρομη στο παρελθόν του Διστόμου, μέσα στις περιόδους άνθισής του, άλλα και σε όλα του τα στάδια. Δεν ακολουθείται κάποια χρονολογική σειρά. Οι φωτογραφίες είναι σε καθαρά τυχαία σειρά και έτος.

Στην πρώτη φωτογραφία, που έχει τραβηχτεί στο Μοναστήρι του Οσίου Λουκά, απεικονίζεται ο Διστομίτης επιχερηματίας και Δήμαρχος Διστόμου για αρκετό καιρό, Γεώργιος Λουκά Μπάρλος, με τον Διστομίτη Καλόγηρο Ιωάσαφ Κωσταγιάννη, και κάποιους Πολωνούς, για επαγγελματικούς λόγους, καλεσμένους στο Δίστομο. Χρονολογείται το καλοκαίρι του 1977.

Η δεύτερη από τις αρχές του εβδομήντα. Γίνεται παρέλαση που περνά από την Πλατεία Δανιήλ Γαμβρίλη, την 25 Μαρτίου του 1973, στο κρύο Δίστομο, που τότε είχε τριπλάσιο πληθυσμό από τον κανονικό του, λόγω της άνθισης των μεταλλείων και των πολλών ξένων εργαζομένων.

Στην τέταρτη, πάλι ο Γεώργιος Λ. Μπάρλος, και πάλι στο Mοναστήρι του Οσίου Λουκά με τον Πολωνό φίλο του.

Στην πέμπτη φωτογραφία, διακρίνονται Διστομίτισσες αλλά και ξένες λουόμενες, στην Παραλία του Διστόμου, το 1973 ( διακρίνεται η αδερφή μου, που είναι το μωρό στα δεξιά, αλλά και η μητέρα μου ).

Και η πιο ιστορική φωτογραφία, είναι η τελευταία. Είναι από τα εγκαίνια της σκάλας φορτώσεως της Εταιρείας ''Ελληνικοί βωξίται Ελικώνος'' στην Περιστερά της Παραλίας Διστόμου, την περίοδο της ακμής των Εταιρειών. Διακρίνεται, με το τσιγάρο στο χέρι, ο Διστομίτης Λουκάς Μπάρλος ( ιδρυτής της Βωξίται Μπάρλος ΑΜΕ ), νυν ( ''Δελφοί - Δίστομο''), δίπλα του ο Γεώργιος Λουκά Μπάρλος με την κόρη του Πηνελόπη Μπάρλου ( ιδρύτρια του Μπάρλειου Νηπιαγωγείου Διστόμου ). Τέρμα δεξιά ο Διστομίτης ιερέας ( από τους λίγους παπάδες που είχε το Δίστομο), ο περιβόητος Παπαλουκάς ( Παπαλ'κάς ), κατά κόσμον Λουκάς Βασιλείου, πάλι από την δεκαετία του εξήντα, και κάπου στα τέλη της.

Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να δείτε και να βρείτε πολλά στοιχεία για την ιστορία μας, απλά κάνοντας κλίκ επάνω τους, αλλά και επάνω στις φωτογραφίες για να τις μεγαλώσετε.

Αν έχετε κάποια παλιά φωτογραφία, που θέλετε να μου στείλετε για να δημοσιευτεί, μπορείτε να μου στείλετε στα παρακάτω mail, katsabinis@yahoo.gr και katsabin@otenet.





Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Νίκος Καββαδίας - Federico Garcia Lorca. Ένας από τους πολλούς ποιητές που έχουν τιμήσει το Δίστομο και εμάς τους Διστομίτες.


Στο παρακάτω βίντεο που ακολουθεί, θα ακούσετε και θα δείτε από τον χρήστη Atartee της ιστοσελίδας youtube, ένα τραγούδι σε ποίηση του μεγάλου μας ποιητή Νίκου Καββαδία, και μελοποιημένο από τον μεγάλο συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο τραγουδισμένο από τον Γιάννη Κούτρα, στην πρώτη εκτέλεση από το άλμπουμ, που τότε ταρακόυνησε τα νερά και που ακόμη και σήμερα συγκλονίζει και είναι διαχρονικό, ''Σταυρός του νότου''.
Μπορείτε να το ακούσετε κι εδώ, κάνοντας κλικ, από ένα παλιότερο μου άρθρο, ερμηνευμένο από τον μεγάλο Βασίλη Παπακωνσταντίνου από το άλμπουμ '' Γραμμές των οριζόντων''.
Πρόκειται για το τραγούδι με τίτλο
'' Federico Garcia Lorca '', και φυσικά αναφέρεται στον μεγάλο αγωνιστή και σπουδαίο λογοτέχνη και άνθρωπο Lorca.
Γράφει:
Μια ρεαλιστική απεικόνιση της εκτέλεσης των 200 κομμουνιστών, των έγκλειστων στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου, από τους Γερμανούς (1/5/1944), της ομαδικής σφαγής των κατοίκων του Διστόμου Βοιωτίας απ' τους ναζιστές και ταγματασφαλίτες (10/6/1944).
Ο θάνατος του μεγάλου Ισπανού ποιητή Λόρκα από τους φρανκιστές (Αύγ. 1936) τον συγκλονίζει: «Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά... / μέσα από τα διψασμένα της χωράφια τ' ανοιχτά...».

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Η Βοιωτία ιδιαίτερα βεβαρημένη περιβαλλοντικά. SOS για την περιοχή Διστόμου από το εργοστάσιο που λειτουργεί εδώ και 46 χρόνια ανεξέλεκτα



SOS για την περιοχή Διστόμου.

Όπως έχω αναφέρει και σε άλλα άρθρα μου που μπορείτε εδώ να τα δείτε αναλυτικά. ( κάνετε κλικ στους συνδέσμους που ακολουθούν )

Νέες έρευνες συντάραξαν πάλι τα αυτιά μας, και αυξάνει την αγωνία μας για την υγεία μας, και για το μέλλον των παιδιών μας.

Σημειωτέον ότι οι πιο πολλές μελέτες ήταν στημένες και χρηματιζόντουσαν από το παρακράτος του εργοστασίου, σε συνεργασία πάντα με τους πολιτικάντηδες της περιοχής.

(Δείτε εδώ πρόσφατη έρευνα που έγινε με τη λίστα των ονομάτων που συγκάλυψαν τις ανθρωποκτονίες στον Ασωπό )

Μια άλλη έρευνα όμως αποδεικνύει, ότι δείγματα θαλάσσιου ύδατος καθώς και χώμα από την περιοχή Διστόμου, είναι υψηλά καρκινογόνα και οφείλεται σε εκπομπές ρύπων επικίνδυνων χημικών ουσιών από το αλουμίνιο, που τώρα μας κατασκεύασε και τρίτη μονάδα φυσικού αερίου.

Την δανείζομαι από το blog της ''Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον'':

Και πάμε στο κυρίως άρθρο:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. ΠΑΠΑΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ



Προς την ‘Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία’ 18/12/09
Σχόλιο-διευκρινίσεις στο άρθρο σας
‘Μόλυνση σε θάλασσα και στεριά’ της 13/12/09

Συγχαρητήρια για το δημοσίευμά σας ‘Μόλυνση σε θάλασσα και στεριά’. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αναπτερώνει το ηθικό των κατοίκων του όρμου της Αντίκυρας και κυρίως των ενεργών πολιτών που παλεύουν για τη προστασία του περιβάλλοντος.
Τα τρία εργοστάσια, το Αλουμίνιο της Ελλάδος (ΑτΕ) μαζί με τους δύο αναπτυξιακά ασύμφορους Θερμοηλεκτρικούς Σταθμούς Φυσικού Αερίου , σε πλήρη λειτουργία αποτελούν έναν Μεγάλο Ρυπαντή, από τους μεγαλύτερους στη χώρα. Δεσπόζει στην είσοδο του όρμου της Αντίκυρας ρυπαίνοντας αέρα ,γη και θάλασσα σε έναν περίκλειστο από βουνά κυκλοειδή κολπίσκο μέσης ακτίνας τεσσάρων χιλιομέτρων . Η περιοχή τελεί υπό μια κατάσταση οικονομικοκοινωνικής ομηρίας και επιβεβλημένης σιωπής ένεκα της εργασιακής εξάρτησης της πλειονότητας των κατοίκων από την ΑτΕ. Ταυτόχρονα ο πληθυσμός είναι περιβαλλοντικά απροστάτευτος από τους κρατικούς και πολιτικούς παράγοντες υπό τη σιωπηρή μεθόδευση των κομμάτων εξουσίας με τα εκάστοτε κυβερνητικά τους όργανα.
Ορισμένοι αριθμοί από υπολογιστικές εκτιμήσεις της ομάδας μελέτης του καθηγητή Διον. Μάργαρη στο Πανεπιστήμιο Πατρων βάσει στοιχείων της ΑτΕ προς το ΥΠΕΧΩΔΕ απεικονίζουν την περιβαλλοντική τραγικότητα της περιοχής.

Α) 3.300.000 τόνοι Διοξιδίου του Άνθρακα ετησίως απορρίπτουν τα τρία εργοστάσια σε πλήρη λειτουργία ,δηλ.10.000 τόνοι την ημέρα. Ποσότητα που αντιστοιχεί μάλιστα στο σχεδόν 3% του ‘εθνικού’ μας CO2, του κατεξοχήν αερίου του θερμοκηπίου !
Β) 70 τόνοι ανά έτος, δηλ. 200 κιλά την ημέρα, είναι οι Επικίνδυνοι Αέριοι Ρύποι που διασπείρονται στην ατμόσφαιρα. Κατά τον επίσημο ορισμό πρόκειται για ‘ουσίες καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες ή ικανές να βλάψουν την αναπαραγωγή μέσω της ατμόσφαιρας’ ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες.
Γ) 300 τόνοι ετησίως ή 820 κιλά την ημέρα Φθόριο διαχέεται στην ατμόσφαιρα, ουσία γνωστή για τις καυστικές της ιδιότητες.
Δ) 23.000 τόνοι ανά έτος, δηλ. 63 τόνοι κάθε μέρα, είναι τα απορριπτόμενα Οξίδια Θείου και Αζώτου, γνωστά υπαίτια της όξινης βροχής που μολύνει έδαφος και χλωρίδα (και τον άνθρωπο!).
Ε) 3.000.000.000 (3 δις) κιλοβατώρες (kWh) κατά μέσο όρο είναι η απορριπτόμενη Θερμότητα που προκαλεί το φαινόμενο της Θερμονησίδας με τοπική αύξηση της θερμοκρασίας νερού και αέρα και συνεπακόλουθο τη πιθανή αλλαγή του μικροκλίματος.
ΣΤ) 750.000 τόνους ετησίως Στερεά Κατάλοιπα του Βωξίτη σε διαλυμένη σε νερό Λάσπη ρίχνει η ΑτΕ στη θάλασσα μόλις δυο χιλιόμετρα από την είσοδο του όρμου, μέσα στον Κορινθιακό Κόλπο και καταστρέφει τη θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα. Είναι η γνωστή Ερυθρά Ιλύς σε ποσότητα που θα μπορούσε να καλύπτει κάθε χρόνο 50 γήπεδα ποδοσφαίρου με πάχος μισού μέτρου. Και αυτό από το 1965 με συνολική ποσότητα που μπορεί να σχηματίσει ένα λόφο ύψους 85 μέτρων με κάλυψη 41 γηπέδων ποδοσφαίρου.
Αυτά τα πολύ λίγα για να αποκτήσουμε μια αίσθηση του ‘νόμιμου μέτρου‘ του Μεγάλου Ρυπαντή, ο οποίος κατάφερε μάλιστα να έχει ως μέλος στο ανώτατο επίπεδο διοίκησης του ομίλου επιχειρήσεών του περιβαλλοντολόγο καθηγητή-ακαδημαΐκό!
Είναι επίσης και ‘η άλλη άποψη’ στη κατακλείδα του άρθρου σας, η οποία με προπέτεια μάλλον του απληροφόρητου ή αδαούς ‘διαλύει όλους τους μύθους και τις φαντασιώσεις’ (δηλ. τα παραπάνω και άλλα αδιάψευστα πραγματικά δεδομένα!), κρίνοντας ότι τα ‘πλέον ευαίσθητα φυτά της περιοχής’ επιζούν την τεράστια ρύπανση, επειδή ευρίσκεται εντός κάποιων τυπικών και νομιμοφανών ορίων.
Το τελικό ζητούμενο όμως είναι, αντί να περιμένουμε σύμφωνα με την ‘άλλη άποψη’ να μαραθούν ή όχι τα φυτά, να απαιτήσουμε απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον παιδιά, νέοι και ενήλικες υφίστανται στην υγεία τους τις βλάβες από τη ρύπανση των εργοστασίων της ΑτΕ και κατά πόσον επηρεάζεται ο μέσος όρος ζωής στη περιοχή.
Επιβάλλεται λοιπόν να δοθούν απαντήσεις από μια έγκριτη Επιδημιολογική μελέτη, την οποία καθώς φαίνεται αποφεύγουν και αποτρέπουν όλοι οι αρμόδιοι – κρατικοί και πολιτικοί. Όπως αποφεύγουν επίσης να εφαρμόσουν ακόμα και νόμιμους περιορισμούς στην κερδοσκοπική και αναπτυξιακά επιζήμια δημιουργία των νέων θερμοηλεκτρικών μονάδων Φυσικού Αερίου της ΑτΕ.

Με φιλικούς χαιρετισμούς και εκτίμηση

Τ. Καθηγητής Dr.-Ing. Δημήτρης Γ. Παπανίκας
Πανεπιστήμιο Πατρών,
Τομέας Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Αεροναυτικής,
Μέλος επιστημονικής επιτροπής του Συνδέσμου Προστασίας
και Ορθολογικής Ανάπτυξης του Κορινθιακού(ΣΠΟΑΚ)
papanikas@mech.upatras.gr

Πάλι στη δημοσιότητα η μόλυνση του Αλουμινίου

To Σάββατο 9 Μαίου 2009, κάναμε εκδήλωση στην Αντίκυρα με : Παρουσίαση της έρευνας που προκάλεσε τη μήνυση Μυτιληναίου στους επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ και την Οικολογική Κίνηση Αντίκυρας. Δημοσιεύσαμε αυτούσια την συγκεκριμένη μελέτη : Δείτε τη μελέτη εδώ
Τώρα το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας :
Μόλυνση σε θάλασσα και στεριά

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Μία από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη ρύπανση σε όλη τη χώρα χαρακτηρίζεται από επιστήμονες η Αντίκυρα στον Κορινθιακό. Τοξικοί ρύποι έχουν μολύνει, όπως υποστηρίζουν, εδάφη και θάλασσα οι οποίοι ανιχνεύονται σε μεγάλες αποστάσεις. Μέχρι το Δίστομο, το Κυριάκι ακόμα και τη Λιβαδειά! Ο Χρ. Αναγνώστου, διευθυντής ερευνών στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ, και ο ερευνητής Ι. Χατζηανέστης μελέτησαν την έκταση όπου δραστηριοποιείται εδώ και 45 χρόνια η «Αλουμίνιο της Ελλάδας» (ΑτΕ). Στον ίδιο χώρο λειτουργεί ταυτόχρονα σταθμός συμπαραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας 334 MW με φυσικό αέριο.

*Στη μελέτη με τίτλο «Ανιχνευθείσες επιπτώσεις από τη λειτουργία της ΑτΕ» τονίζουν ότι «το πλέον ανησυχητικό είναι οι εξαιρετικά υψηλές τιμές πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (ΠΑΥ) σε εδάφη και παράκτια ιζήματα σε μεγάλη ακτίνα».

*Οι ρύποι αυτοί «έχουν ισχυρές καρκινογόνες ιδιότητες, παραμένουν στο περιβάλλον για πολλά χρόνια και συσσωρεύονται εύκολα», υπογραμμίζουν.

*Καταγράφουν «εξαιρετικά μεγάλη επιβάρυνση» από ΠΑΥ γύρω από τις εγκαταστάσεις της «Αλουμίνιο», ενώ μικρότερες τιμές ανιχνεύονται σε ακτίνα ακόμη και δέκα χιλιομέτρων απ' το εργοστάσιο σε αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις.

*Πολύ χειρότερα εμφανίζονται τα δείγματα στα θαλάσσια ιζήματα: Τα τοξικά στοιχεία ανιχνεύθηκαν σε τιμές... 100 φορές πάνω από τις αντίστοιχες της Ελευσίνας και 30 φορές πάνω από της Ψυττάλειας!

*Διαπιστώνεται επίσης σοβαρή επιβάρυνση των εδαφών από φθόριο, «αέρια εκπομπή του εργοστασίου», σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων απ' τις μονάδες και σημειώνουν ότι «απαιτούνται εξειδικευμένες αναλύσεις» για να εκτιμηθούν λεπτομερώς οι επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Σημαντική, αν και μικρότερης έκτασης καταγράφεται η επιβάρυνση σε θείο και μόλυβδο.

*Στο ίδιο κομμάτι της Βοιωτίας κατασκευάζεται ακόμη μία μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας 412 MW και σχεδιάζεται η λειτουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού 600 MW με φυσικό αέριο, εξέλιξη που προκαλεί αντιδράσεις σε κατοίκους, περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και μέλη της επιστημονικής κοινότητας.

Η «λυπητερή» της ευμάρειας

«Η μελλοντική λειτουργία των εργοστασιακών μονάδων με τις σημερινές συνθήκες θα επιδεινώσει την κατάσταση του οικοσυστήματος», υποστηρίζουν οι ερευνητές του ΕΛΚΕΘΕ.
Ο επιχειρηματικός όμιλος κατέθεσε μήνυση κατά των δύο επιστημόνων, μελών οικολογικής οργάνωσης και κατοίκων που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά της μονάδας των 412 MW. Προσφυγή που τελικά απορρίφθηκε.

*«Το ΕΛΚΕΘΕ δεν αναγνωρίζει επισήμως την έρευνα όμως κάτοικοι την παρουσίασαν στο ΣτΕ ως επίσημο έργο» ισχυρίζεται ο Δημ. Μπουφούνος, σύμβουλος διοίκησης του ομίλου.

Πράγματι, η στάση του ΕΛΚΕΘΕ είναι ασαφής καθώς από τη μια αναγνωρίζει ότι η έρευνα πραγματοποιήθηκε, αλλά από την άλλη τη χαρακτηρίζει «προσωπική μελέτη».
Από την πλευρά του, ο Δημ. Μπουφούνος αντιτείνει ότι «αυτά δεν αποτελούν επιδημιολογική μελέτη».

*Στο ίδιο μήκος κύματος με τους δύο επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ κινούνται και ερευνητές του Πανεπιστημίου Πάτρας που σε πρόσφατη μελέτη τους υπογραμμίζουν: «Οι επιπτώσεις λειτουργίας των μονάδων μπορεί να είναι άκρως επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή των κατοίκων, αλλά και για μη αντιστρεπτή καταστροφή ενός ήδη βεβαρημένου περιβάλλοντος».
Οι επιστήμονες που αξιολόγησαν τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ΑτΕ, των μονάδων 334 MW και 412 MW τονίζουν ότι προέκυψαν ελλείψεις στοιχείων, απουσία σημαντικών μετρήσεων στις συγκεντρώσεις ρύπων, πολλές υποκειμενικές και μη επιστημονικές προσεγγίσεις.

«Σ' ό,τι αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση συντελείται ένα έγκλημα στην περιοχή», δηλώνει ο Δ. Παπανίκας, επιστημονικός σύμβουλος στην έρευνα του Πανεπιστημίου Πάτρας.

*Από την πλευρά του εργοστασίου ο Δημ. Μπουφούνος υποστηρίζει πως «η επικαλούμενη τοξικότητα των εκπομπών καταρρίπτεται από μελέτη του ΕΜΠ, ενώ από την πλευρά του ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ν. Χριστοδουλάκης, υποστηρίζει ότι:

Η άλλη άποψη

«...Κάτω από τις παρούσες συνθήκες (με τη λειτουργία του εργοστασίου αλουμινίου), η έκλυση αερίων ρυπαντών κυμαίνεται σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβες ακόμα και στα πλέον ευαίσθητα φυτά της περιοχής" είναι καταλυτική και διαλύει όλους τους μύθους και τις φαντασιώσεις.

»Οι αθροιστικές επιπτώσεις απ' την παράλληλη λειτουργία όλων των μονάδων είναι εντός των επιτρεπτών ορίων. Το σύστημα μετρήσεων του εργοστασίου είναι διπλά πιστοποιημένο και οι μετρήσεις απόλυτα αξιόπιστες.

Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχουν ενσωματώσει όλες τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές, γι' αυτό έγιναν δεκτές από το ΥΠΕΧΩΔΕ».

Γιατί κανένας δεν μιλάει επιτέλους; Θα πεθάνουμε για να γίνουν πλουσιότεροι κάποιοι;
Που είναι οι Δήμοι μας; Που είναι τώρα οι πολιτικοί της Βοιωτίας;
ΑΙΣΧΟΣ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Το ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ, από την αρχειακή ιστοσελίδα της, για το ζεύγος των αρχιτεκτόνων Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

''Η ιστορία των χρόνων μου''

Στην εκπομπή που γυρίστηκε παρουσία εμού και του πατέρα μου, λόγω ότι στεγαζόμαστε εργασιακά στους εκεί χώρους που γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ, παρουσιάζεται καλογυρισμένα - πέρα από ιστορικά στοιχεία και σπάνιες φωτογραφίες από την δεκαετία του 60' αλλά και νεώτερα από το τότε αναπτυσσόμενο ραγδαία Δίστομο -το έργο που έγραψε ιστορία και χαρακτηρίστηκε αρχιτεκτονικά, έργο της εικοσαετίας.
Πρόκειται για τον οικισμό των εργαζομένων του Διστομίτη επιχειρηματία Γεωργίου Λ Μπάρλου, που τον ανέθεσε τότε στο ζεύγος των αρχιτεκτόνων Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη.
Μπορείτε να το δείτε το όλο εδώ . Σας διαβεβαιώ ότι είναι πολύ χρήσιμο για τις γνώσεις μας σαν Διστομίτες και σαν Έλληνες.
Το ζεύγος ξεκινάει από την Αθήνα για να έρθει μετά από πολλά χρόνια να δει το έργο τους, γνωρίζοντας ότι η Εταιρεία έκλεισε το 1997 και ότι θα τα βρεί όλα μέσα στην εγκατάλειψη.
Καλή σας ακρόαση